ชั้นประโยค ป.ธ.๓

	๙. จุลฺลกาลอุปาสกวตฺถุ. (๑๓๕)

	"อตฺตนา ว กตํ ปาปนฺติ อิมํ ธมฺมเทสนํ สตฺถา เชตวเน
วิหรนฺโต จุลฺลกาลอุปาสกํ อารพฺภ กเถสิ.

	เอกทิวสํ หิ มหากาลวตฺถุสฺมึ วุตฺตนเยเนว อุมฺมงฺคโจรา
สามิเกหิ อนุพทฺธา รตฺตึ วิหาเร ธมฺมกถํ สุตฺวา ปาโตว วิหารา นิกฺขมิตฺวา สาวตฺถึ อาคจฺฉนฺตสฺส อุปาสกสฺส ปุรโต ภณฺฑกํ ฉฑฺเฑตฺวา ปลายึสุ. มนุสฺสา ตํ ทิสฺวา "อยํ รตฺตึ โจรกมฺมํ กตฺวา ธมฺมํ สุณนฺโต วิย จรติ, คณฺหถ นนฺ ติ ตํ โปถยึสุ. กุมฺภทาสิโย อุทกติตฺถํ คจฺฉมานา ตํ ทิสฺวา "อเปถ สามิ, น ายํ เอวรูปํ กโรตี ติ ตํ โมเจสุ. โส วิหารํ คนฺตฺวา "ภนฺเต อห มฺหิ มนุสฺเสหิ นาสิโต, กุมฺภทาสิโย เม นิสฺสาย ชีวิตํ ลทฺธนฺ ติ ภิกฺขูนํ อาโรเจสิ. ภิกฺขู ตถาคตสฺส ตม ตฺถํ อาโรเจสุ. สตฺถา เตสํ กถํ สุตฺวา "ภิกฺขเว จุลฺลกาลอุปาสโก กุมฺภทาสิโย เจว นิสฺสาย อตฺตโน จ อการกภาเวน ชีวิตํ ลภิ; อิเม หิ นาม สตฺตา อตฺตนา ปาปกมฺมํ กตฺวา นิรยาทีสุ อตฺตนา ว กิลิสฺสนฺติ, กุสลํ กตฺวา ปน สุคติญฺเจว นิพฺพานญฺจ คจฺฉนฺตา อตฺตนาว วิสุชฺฌนฺตี ติ วตฺวา อิมํ คาถม าห
	"อตฺตนา ว กตํ ปาปํ, อตฺตนา สงฺกิลิสฺสติ; อตฺตนา อกตํ ปาปํ, อตฺตนา ว วิสุชฺฌติ; สุทฺธิ อสุทฺธิ ปจฺจตฺตํ น าญฺโ อญฺํ วิโสธเย ติ.
	ตสฺสตฺโถ "เยน อตฺตนา อกุสลกมฺมํ กตํ โหติ, โส จตูสุ
อปาเยสุ ทุกฺขํ อนุภวนฺโต อตฺตนาว สงฺกิลิสฺสติ; เยน ปน อตฺตนา อกตํ ปาปํ, โส สุคติญฺเจว นิพฺพานญฺจ คจฺฉนฺโต อตฺตนาว วิสุชฺฌติ. กุสลกมฺมสงฺขาตา สุทฺธิ อกุสลกมฺมสงฺขาตา จ อสุทฺธิ ปจฺจตฺตํ การกสตฺตานํ อตฺตนิเยว วิปจฺจติ. อญฺโ ปุคฺคโล อญฺํ ปุคฺคลํ น วิโสธเย เนว วิโสเธติ น กิเลเสตี ติ [วุตฺตํ โหติ.]

	เทสนาวสาเน จุลฺลกาโล โสตาปตฺติผเล ปติฏฺหิ.
สมฺปตฺตปริสายปิ สาตฺถิกา ธมฺมเทสนา อโหสี ติ.
จุลฺลกาลอุปาสกวตฺถุ.
************