ชั้นประโยค ป.ธ.๓

	๖. เทวทตฺตวตฺถุ. (๑๓๒)

	"ยสฺส อจฺจนฺตทุสฺสีลฺยนฺติ อิมํ ธมฺมเทสนํ สตฺถา เวฬุวเน
วิหรนฺโต เทวทตฺตํ อารพฺภ กเถสิ.

	เอกสฺมึ หิ ทิวเส ภิกฺขู ธมฺมสภายํ กถํ สมุฏฺาเปสุ
"อาวุโส เทวทตฺโต ทุสฺสีโล ปาปธมฺโม ทุสฺสีลฺยการเณเนว วฑฺฒิตาย ตณฺหาย อชาตสตฺตุ สงฺคณฺหิตฺวา มหนฺตํ ลาภสกฺการํ นิพฺพตฺเตตฺวา อชาตสตฺตุ ปิตุ วเธ สมาทเปตฺวา เตน สทฺธึ เอกโต หุตฺวา นานปฺปกาเรน ตถาคตสฺส วธาย ปริสกฺกีติ. สตฺถา อาคนฺตฺวา "กาย นุ ตฺถ ภิกฺขเว เอตรหิ กถาย สนฺนิสินฺนา ติ ปุจฺฉิตฺวา, "อิมาย นาม าติ วุตฺเต, "น ภิกฺขเว อิทาเนว, ปุพฺเพปิ เทวทตฺโต นานปฺปกาเรเนว มยฺหํ วธาย ปริสกฺกี ติ วตฺวา กุรุงฺคชาตกาทีนิ กเถตฺวา "ภิกฺขเว อจฺจนฺตทุสฺสีลปุคฺคลํ นาม ทุสฺสีลฺยการณา อุปฺปนฺนา ตณฺหา มาลุวา วิย สาลํ ปริโยนทฺธิตฺวา สมฺภญฺชมานา นิรยาทีสุ ปกฺขิปตี ติ วตฺวา อิมํ คาถม าห
	"ยสฺส อจฺจนฺตทุสฺสีลฺยํ มาลุวา สาล มิโว ตฺถตํ, กโรติ โส ตถ ตฺตานํ ยถา นํ อิจฺฉตี ทิโส ติ.
	ตตฺถ "อจฺจนฺตทุสฺสีลฺยนฺติ: เอกนฺตทุสฺสีลภาโว. คิหี วา
ชาติโต ปฏฺาย ทส อกุสลกมฺมปเถ กโรนฺโต, ปพฺพชิโต วา อุปสมฺปนฺนทิวสโต ปฏฺาย ครุกาปตฺตึ อาปชฺชมาโน อจฺจนฺตทุสฺสีโล นาม. อิธ ปน โย ทฺวีสุ ตีสุ อตฺตภาเวสุ ทุสฺสีโล, เอตสฺส คติยา อาคตํ ทุสฺสีลภาวํ สนฺธาเย ตํ วุตฺตํ. ทุสฺสีลภาโวติ เจตฺถ ทุสฺสีลสฺส ฉ ทฺวารานิ นิสฺสาย อุปฺปนฺนา ตณฺหา เวทิตพฺพา. มาลุวา สาลมิโวตฺถตนฺติ: ยสฺส ปุคฺคลสฺส ตณฺหาสงฺขาตํ ทุสฺสีลฺยํ, ยถา นาม มาลุวา สาลํ โอตฺถตํ ๑ เทเว วสฺสนฺเต ปตฺเตหิ อุทกํ ปฏิจฺฉิตฺวา สมฺภญฺชนวเสน สพฺพตฺถกเมว ปริโยนทฺธติ; เอวํ อตฺตภาวํ ๒ โอตฺถตํ ปริโยนทฺธิตฺวา ิตํ. โส มาลุวาย สมฺภญฺชิตฺวา ภูมิยํ ปาติยมาโน รุกฺโข วิย ตาย ทุสฺสีลฺยสงฺขาตาย ตณฺหาย สมฺภญฺชิตฺวา อปาเยสุ ปาติยมาโน, ยถา นํ อนตฺถกาโม ทิโส อิจฺฉติ; ตถา อตฺตานํ กโรติ นาม าติ อตฺโถ.

	เทสนาวสาเน พหู โสตาปตฺติผลาทีนิ ปาปุณึสู ติ.
เทวทตฺตวตฺถุ.
************
๑. สี. ม. ยุ. โอตรนฺตี. ๒. ยุ. "อตฺตภาวนฺติ นตฺถิ.