ชั้นประโยค ป.ธ.๓

	๙. ติตฺถิยสาวกวตฺถุ. (๒๓๐)

	"อวชฺเชติ อิมํ ธมฺมเทสนํ สตฺถา เชตวเน วิหรนฺโต
ติตฺติยสาวเก อารพฺภ กเถสิ.

	เอกสฺมึ หิ สมเย อญฺติตฺถิยสาวกา อตฺตโน ปุตฺเต
สมฺมาทิฏฺิกานํ อุปาสกานํ ปุตฺเตหิ สทฺธึ สปริวาเร กีฬมาเน ทิสฺวา เคหํ อาคตกาเล "น โว สมณา สกฺยปุตฺติยา วนฺทิตพฺพา, นาปิ เตสํ วิหารํ ปวิสิตพฺพนฺ ติ ๑ สปถํ การยึสุ. เต เอกทิวสํ เชตวนวิหารสฺส พหิทฺวารโกฏกสามนฺเต กีฬนฺตา ปิปาสิตา อเหสุ. อเถ กํ อุปาสกทารกํ "ตฺวํ คนฺตฺวา เอตฺถ ปานียํ ปิวิตฺวา อมฺหากํปิ อาหราหี ติ วิหารํ ปหิณึสุ. โส วิหารํ ปวิสิตฺวา สตฺถารํ วนฺทิตฺวา ตม ตฺถํ อาโรเจสิ. อถ นํ สตฺถา "ตฺวเมว ปานียํ ปิวิตฺวา คนฺตฺวา อิตเรปิ ปานียํ ปิวนตฺถาย อิเธว เปเสหี ติ อาห. โส ตถา อกาสิ. เต อาคนฺตฺวา ปานียํ ปิวึสุ. สตฺถา เต ปกฺโกสาเปตฺวา เตสํ สปฺปายํ ธมฺมกถํ กเถตฺวา เต อจลสทฺเธ กตฺวา สรเณสุ จ สีเลสุ จ ปติฏฺาเปสิ. เต สกานิ เคหานิ คนฺตฺวา ตม ตฺถํ มาตาปิตูนํ อาโรเจสุ. อถ เนสํ มาตาปิตโร "ปุตฺตกา โน วิปนฺนทิฏฺิกา ชาตา ติ โทมนสฺสปฺปตฺตา ปริเทวึสุ. อถ เนสํ เฉกา ปฏิวิสฺสกา มนุสฺสา อาคนฺตฺวา โทมนสฺสวูปสมตฺถาย ธมฺมํ กถยึสุ. เต เตสํ กถํ สุตฺวา "อิเม ทารเก สมณสฺส โคตมสฺเสว นิยฺยาเทสฺสาม าติ มหนฺเตน าติคเณน สทฺธึ วิหารํ นยึสุ. สตฺถา เตสํ อาสยํ โอโลเกตฺวา ธมฺมํ เทเสนฺโต อิมา คาถา อภาสิ
	"อวชฺเช วชฺชมติโน วชฺเช อวชฺชทสฺสิโน มิจฺฉาทิฏฺิสมาทานา สตฺตา คจฺฉนฺติ ทุคฺคตึ. วชฺชญฺ จ วชฺชโต ตฺวา อวชฺชญฺ จ อวชฺชโต สมฺมาทิฏฺิสมาทานา สตฺตา คจฺฉนฺติ สุคฺคตินฺ ติ.
ตตฺถ "อวชฺเชติ: ทสวตฺถุกาย สมฺมาทิฏฺิยา ตสฺสา อุปนิสฺสย- ภูเต ธมฺเม จ. วชฺชมติโนติ: "วชฺชํ อิทนฺ ติ อุปฺปนฺนมติโน. ทสวตฺถุกมิจฺฉาทิฏฺิสงฺขาเต ปน ตสฺสา อุปนิสฺสยธมฺมสงฺขาเต จ วชฺเช อวชฺชทสฺสิโน. เอติสฺสา อวชฺชํ วชฺชโต วชฺชญฺ จ อวชฺชโต ตฺวา คหณสงฺขาตาย มิจฺฉาทิฏฺิยา สมาทินฺนตฺตา มิจฺฉาทิฏฺิ- สมาทานา สตฺตา ทุคฺคตึ คจฺฉนฺตี ติ อตฺโถ. ทุติยคาถาย วุตฺตวิปริยาเยน อตฺโถ เวทิตพฺโพ.

	เทสนาวสาเน สพฺเพปิ เต ตีสุ สรเณสุ ปติฏฺาย อปราปรํ
ธมฺมํ สุณนฺตา โสตาปตฺติผเล ปติฏฺหึสู ติ.
ติตฺถิยสาวกวตฺถุ. นิรยวคฺควณฺณนา นิฏฺิตา. ทฺวาวีสติโม วคฺโค.
************
๑. วิหาโร ปวิสิตพฺโพติ.