ชั้นประโยค ป.ธ.๓

	๗. อญฺตรพฺราหฺมณวตฺถุ. (๑๙๙)

	"น เตน ภิกฺขุ โส โหตีติ อิมํ ธมฺมเทสนํ สตฺถา เชตวเน
วิหรนฺโต อญฺตรํ พฺราหฺมณํ อารพฺภ กเถสิ.

	โส กิร พาหิรสมเย ปพฺพชิตฺวา ภิกฺขํ จรนฺโต จินฺเตสิ "สมโณ
โคตโม อตฺตโน สาวเก ภิกฺขาย จรนฺเต `ภิกฺขูติ วทติ, มํปิ `ภิกฺขู ติ วตฺตุ วฏฺฏตีติ. โส สตฺถารํ อุปสงฺกมิตฺวา "โภ โคตม อหํปิ ภิกฺขํ จริตฺวา ชีวามิ, มํปิ `ภิกฺขู ติ วเทหี ติ อาห. อถ นํ สตฺถา "น าหํ พฺราหฺมณ ภิกฺขนมตฺเตน `ภิกฺขู ติ วทามิ, น หิ วิสํ ธมฺมํ สมาทาย วตฺตนฺโต ภิกฺขุ นาม โหติ; โย ปน สพฺพสงฺขาเร สงฺขาย จรติ, โส ภิกฺขุ นาม าติ วตฺวา อิมา คาถา อภาสิ
	"น เตน ภิกฺขุ โส โหติ ยาวตา ภิกฺขเต ปเร, วิสํ ธมฺมํ สม าทาย ภิกฺขุ โหติ น ตาวตา; โย ธ ปุญฺญฺจ ปาปญฺจ วาเหตฺวา ๑ พฺรหฺมจริยวา สงฺขาย โลเก จรติ, ส เว ภิกฺขู ติ วุจฺจตี ติ.
	ตตฺถ "ยาวตาติ: ยตฺตเกน ปเร ภิกฺขติ, เตน ภิกฺขนมตฺเตน
ภิกฺขุ นาม น โหติ. วิสนฺติ: วิสมํ ธมฺมํ วิสคนฺธํ วา กายกมฺมาทิกํ ธมฺมํ สมาทาย จรนฺโต ภิกฺขุ นาม น โหติ. โยธาติ: โย อิธ สาสเน อุภยํเป ตํ ปุญฺญฺจ ปาปญฺจ มคฺคพฺรหฺมจริเยน วาเหตฺวา ปนุทิตฺวา พฺรหฺมจริยวา โหติ. สงฺขายาติ: าเณน. โลเกติ: ขนฺธาทิโลเก "อิเม อชฺฌตฺติกา ขนฺธา, อิเม พาหิราติ เอวํ สพฺเพปิ ธมฺเม ชานิตฺวา จรติ, โส เตน าเณน กิเลสานํ ภินฺนตฺตา `ภิกฺขู ติ วุจฺจตี ติ อตฺโถ.

	เทสนาวสาเน พหู โสตาปตฺติผลาทีนิ ปาปุณึสู ติ.
อญฺตรพฺราหฺมณวตฺถุ.
************
๑. สี. ยุ. พาหิตฺวา.