ชั้นประโยค ป.ธ.๓

	๔. ลิจฺฉวิวตฺถุ. (๑๖๘)

	"รติยา ชายเตติ อิมํ ธมฺมเทสนํ สตฺถา เวสาลึ นิสฺสาย
กูฏาคารสาลายํ วิหรนฺโต ลิจฺฉวี อารพฺภ กเถสิ.

	เต กิร เอกสฺมึ ฉณทิวเส อญฺมญฺํ อสทิเสหิ อลงฺกาเรหิ
อลงฺกตา อุยฺยานคมนตฺถาย นครา นิกฺขมึสุ. สตฺถา ปิณฺฑาย ปวิสนฺโต เต ทิสฺวา ภิกฺขู อามนฺเตสิ "ปสฺสถ ภิกฺขเว ลิจฺฉวิโน, เยหิ เทวา ตาวตึสา น ทิฏฺปุพฺพา, เต อิเม โอโลเกนฺตู ติ วตฺวา นครํ ปาวิสิ. เตปิ อุยฺยานํ คจฺฉนฺตา เอกํ นครโสภินึ อิตฺถึ อาทาย คนฺตฺวา ตํ นิสฺสาย อิสฺสาภิภูตา อญฺมญฺํ ปหริตฺวา โลหิตํ นทึ วิย ปวตฺตยึสุ. อถ เน มญฺเจหิ อาทาย อุกฺขิปิตฺวา อาคมึสุ. สตฺถาปิ กตภตฺตกิจฺโจ นครา นิกฺขมิ. ภิกฺขู ลิจฺฉวิโน ตถา นียมาเน ทิสฺวา สตฺถารํ อาหํสุ "ภนฺเต ลิจฺฉวิราชาโน ปาโตว อลงฺกตปฺปฏิยตฺตา เทวา วิย นครา นิกฺขมิตฺวา อิทานิ เอกํ อิตฺถึ นิสฺสาย อิมํ พฺยสนํ ปตฺตา ติ. สตฺถา "ภิกฺขเว โสโก วา ภยํ วา อุปฺปชฺชมานํ รตึ นิสฺสาย อุปฺปชฺชติเยว าติ วตฺวา อิมํ คาถม าห
	"รติยา ชายเต โสโก, รติยา ชายเต ภยํ; รติยา วิปฺปมุตฺตสฺส นตฺถิ โสโก, กุโต ภยนฺ ติ.
	ตตฺถ "รติยาติ: ปญฺจกามคุณรติโต, ตํ นิสฺสาย าติ อตฺโถ.

	เทสนาวสาเน พหู โสตาปตฺติผลาทีนิ ปาปุณึสู ติ.
ลิจฺฉวิวตฺถุ.
************