ชั้นประโยค ป.ธ.๓

	๗. ติสฺสตฺเถรวตฺถุ. (๑๖๓)

	"ปวิเวกรสนฺติ อิมํ ธมฺมเทสนํ สตฺถา เวสาลิยํ วิหรนฺโต
อญฺตรํ ภิกฺขุ ๑ อารพฺภ กเถสิ.

	สตฺถารา หิ "ภิกฺขเว อหํ อิโต จตูหิ มาเสหิ
ปรินิพฺพายิสฺสามี ติ วุตฺเต, สตฺถุ สนฺติเก สตฺต ภิกฺขุสตานิ สนฺตาสํ อาปชฺชึสุ. ขีณาสวานํ ธมฺมสํเวโค อุปฺปชฺชิ. ปุถุชฺชนา อสฺสูนิ สนฺธาเรตุ นาสกฺขึสุ. ภิกฺขู วคฺควคฺคา หุตฺวา "กึ นุ โข กริสฺสาม าติ มนฺเตตฺวา วิจรนฺติ. อเถ โก ติสฺสตฺเถโร นาม ภิกฺขุ "สตฺถา กิร จาตุมฺมาสจฺจเยน ปรินิพฺพายิสฺสติ, อหญฺ จ มฺหิ อวีตราโค, สตฺถริ ธรมาเนเยว มยา อรหตฺตํ คณฺหิตุ วฏฺฏตี ติ จตูสุ อิริยาปเถสุ เอกโก ว วิหาสิ. ภิกฺขูนํ สนฺติเก คมนํ วา เยนเกนจิ สทฺธึ กถาสลฺลาโป วา นตฺถิ. อถ นํ ภิกฺขู อาหํสุ "อาวุโส ติสฺส กสฺมา เอวํ กโรสีติ. โส เตสํ กถํ น สุณาติ. เต ตํ ปวตฺตึ สตฺถุ อาโรเจตฺวา "ภนฺเต ตุมฺเหสุ ติสฺสตฺเถรสฺส สิเนโห นตฺถี ติ อาหํสุ. สตฺถา ตํ ปกฺโกสาเปตฺวา "กสฺมา ติสฺส เอวํ อกาสี ติ ปุจฺฉิตฺวา, เตน อตฺตโน อธิปฺปาเย อาโรจิเต, `สาธุ ติสฺส าติ สาธุการํ ทตฺวา "ภิกฺขเว มยิ สิเนหา ๒ ติสฺสสทิสา ว โหนฺตุ; คนฺธมาลาทีหิ ปูชํ กโรนฺตาปิ เนว มํ ปูเชนฺติ, ธมฺมานุธมฺมํ ปฏิปชฺชมานาเยว ปน มํ ปูเชนฺตี ติ วตฺวา อิมํ คาถม าห
	"ปวิเวกรสํ ปิตฺวา รสํ อุปสมสฺส จ นิทฺทโร โหติ นิปฺปาโป ธมฺมปีติรสํ ปิวนฺ ติ.
	ตตฺถ "ปวิเวกรสนฺติ: ปวิเวกโต อุปฺปนฺนํ รสํ, เอกีภาวสุขนฺ ติ
อตฺโถ. ปิตฺวาติ: ทุกฺขปริญฺาทีนิ กโรนฺโต อารมฺมณโต สจฺฉิกิริยาวเสน ปิวิตฺวา. รสํ อุปสมสฺส จาติ: กิเลสูปสมสฺส นิพฺพานสฺส จ รสํ ปิวิตฺวา. นิทฺทโร โหตีติ: เตน อุภยรสปาเนน ขีณาสโว ภิกฺขุ อพฺภนฺตเร ราคทรถาทีนํ อภาเวน นิทฺทโร เจว นิปฺปาโป จ โหติ. รสํ ปิวนฺติ: นววิธโลกุตฺตรธมฺมวเสน อุปฺปนฺนํ ปีติรสํ ปิวนฺโตปิ นิทฺทโร เจว นิปฺปาโป จ โหตี ติ อตฺโถ.

	เทสนาวสาเน ติสฺสตฺเถโร อรหตฺตํ ปาปุณิ. มหาชนสฺสาปิ
สาตฺถิกา เทสนา อโหสี ติ.
ติสฺสตฺเถรวตฺถุ.
************
๑. ติสฺสตฺเถรนฺติ ยุตฺตตรํ. ๒. สสิเนหาติ ยุตฺตตรํ.