ชั้นประโยค ป.ธ.๓

	๗. อานนฺทตฺเถรสฺสปญฺหวตฺถุ. (๑๕๔)

	"ทุลฺลโภ ปุริสาชญฺโติ อิมํ ธมฺมเทสนํ สตฺถา เชตวเน
วิหรนฺโต อานนฺทตฺเถรสฺส ปญฺหํ อารพฺภ กเถสิ.

	เถโร หิ เอกทิวสํ ทิวาฏฺาเน นิสินฺโน จินฺเตสิ "หตฺถาชานีโย
ฉทฺทนฺตกุเล วา อุโปสถกุเล วา อุปฺปชฺชติ, อสฺสาชานีโย สินฺธวกุเล วา วลาหกอสฺสราชกุเล วา, โคอาชานีโย ทกฺขิณาปเถ ติ อาทีนิ วทนฺเตน สตฺถารา หตฺถิอาชานียาทีนํ อุปฺปตฺติฏฺานานิ กถิตานิ, ปุริสาชานีโย ปน กหํ นุ โข อุปฺปชฺชตี ติ. โส สตฺถารํ อุปสงฺกมิตฺวา วนฺทิตฺวา เอตม ตฺถํ ปุจฺฉิ. สตฺถา "อานนฺท ปุริสาชานีโย นาม น สพฺพตฺถ อุปฺปชฺชติ, อุชุกโต ปน ติโยชนสตายาเม อาวฏฺฏโต นวโยชนสตปฺปมาเณ มชฺฌิมเทสฏฺาเน อุปฺปชฺชติ; อุปฺปชฺชนฺโต จ น ยสฺมึ วา ตสฺมึ วา กุเล อุปฺปชฺชติ, ขตฺติยมหาสาลพฺราหฺมณ- มหาสาลกุลานํ อญฺตรสฺมึเยว อุปฺปชฺชตี ติ วตฺวา อิมํ คาถม าห
	"ทุลฺลโภ ปุริสาชญฺโ, น โส สพฺพตฺถ ชายติ. ยตฺถ โส ชายตี ธีโร, ตํ กุลํ สุขเม ธตี ติ.
	ตตฺถ "ทุลฺลโภติ: ปุริสาชญฺโ หิ ทุลฺลโภ, น หิ
หตฺถาชานียาทโย วิย สุลโภ, โส สพฺพตฺถ ปจฺจนฺตเทเส วา นีจกุเล วา น ชายติ, มชฺฌิมเทเสเยว ปน มหาชนสฺส อภิวาทนาทิสกฺการกรณฏฺาเน ขตฺติยพฺราหฺมณกุลานํ อญฺตรสฺมึ กุเล ชายติ, เอวํ ชายมาโน จ ยตฺถ โส ชายติ ธีโร อุตฺตมปฺปญฺโ สมฺมาสมฺพุทฺโธ, ตํ กุลํ สุขเมธติ สุขปฺปตฺตเมว โหตี ติ อตฺโถ.

	เทสนาวสาเน พหู โสตาปตฺติผลาทีนิ ปาปุณึสู ติ.
อานนฺทตฺเถรสฺสปญฺหวตฺถุ.
************