๔๔๘. |
สมณีธ อรณา โลเก. |
|
สมณะในศาสนานี้ ไม่เป็นข้าศึกในโลก. |
|
สํ. ส. ๑๕/๖๑. |
๔๔๙. |
น หิ ปพฺพชิโต ปรูปฆาตี สมโณ โหติ ปรํ วิเหยนฺโต. |
|
บรรพชิตฆ่าผู้อื่นเบียดเบียนผู้อื่น ไม่เป็นสมณะเลย. |
|
ที. มหา. ๑๐/๕๗. ขุ. ธ. ๒๕/๔๐. |
๔๕๐. |
อสญฺโต ปพฺพชิโต น สาธุ. |
|
บรรพชิตผู้ไม่สำรวม ไม่ดี. |
|
ขุ. ชา. วีส. ๒๗/๔๔๖. |
๔๕๑. |
อเปโต ทมสจฺเจน น โส กาสาวมรหติ. |
|
ผู้ปราศจากทมะและสัจจะ ไม่ควรครองผ้ากาสาวะ. |
|
ขุ. ธ. ๒๕/๑๖. ขุ. ชา. ทุก. ๒๗/๘๓. ขุ. เถร. ๒๖/๔๐๐. |
๔๕๒. |
อุเปโต ทมสจฺเจน ส เว กาสาวมรหติ. |
|
ผู้ประกอบด้วยทมะและสัจจะนั้นแล ควรครองผ้ากาสาวะ. |
|
ขุ. ธ. ๒๕/๑๖. ขุ. ชา. ทุก. ๒๗/๘๓. ขุ. เถร. ๒๖/๔๐๐. |
๔๕๓. |
สุภาสิตทฺธชา อิสโย. |
|
ฤษีทั้งหลาย มีสุภาษิตเป็นธงชัย. |
|
สํ. นิ. ๑๖/๓๒๖. องฺ. จตุกฺก. ๒๑/๖๖. ขุ. ชา. อสีติ. ๒๘/๑๕๒. |
๔๕๔. |
สมโณ อสฺส สุสฺสมโณ. |
|
สมณะ พึงเป็นสมณะที่ดี. |
|
วิ. มหาวิภงฺค. ๑/๒๙๘. |
๔๕๕. |
สามญฺเ สมโณ ติฏฺเ. |
|
สมณะ พึงตั้งอยู่ในภาวะแห่งสมณะ. |
|
ส. ส. |
|
|