| ๔๓๘. |
สทฺธา พนฺธติ ปาเถยฺยํ. |
| |
ศรัทธารวบรวมไว้ซึ่งเสบียง (คือกุศล). |
| |
สํ. ส. ๑๕/๖๑. |
| ๔๓๙. |
สทฺธา สาธุ ปติฏฺิตา. |
| |
ศรัทธาตั้งมั่นแล้ว ยังประโยชน์ให้สำเร็จ. |
| |
สํ. ส. ๑๕/๕๐. |
| ๔๔๐. |
สุขา สทฺธา ปติฏฺิตา. |
| |
ศรัทธาตั้งมั่นแล้ว นำสุขมาให้. |
| |
ขุ. ธ. ๒๕/๕๙. |
| ๔๔๑. |
สทฺธีธ วิตฺตํ ปุริสสฺส เสฏฺํ. |
| |
ศรัทธาเป็นทรัพย์ประเสริฐของคนในโลกนี้. |
| |
สํ. สํ. ๑๕/๕๘. ขุ. สุ. ๒๕/๓๖๐. |
| ๔๔๒. |
สทฺธา ทุติยา ปุริสสฺส โหติ. |
| |
ศรัทธาเป็นเพื่อนสองของคน. |
| |
สํ. ส. ๑๕/๓๕, ๕๒. |
| |
|