| ๓๗๔. |
สตฺโถ ปวสโต มิตฺตํ. |
| |
หมู่เกวียน (หรือต่าง) เป็นมิตรของคนเดินทาง. |
| |
สํ. ส. ๑๕/๕๐. |
| ๓๗๕. |
มาตา มิตฺตํ สเก ฆเร. |
| |
มารดาเป็นมิตรในเรือนของตน. |
| |
สํ. ส. ๑๕/๕๐. |
| ๓๗๖. |
สหาโย อตฺถชาตสฺส โหติ มิตฺตํ ปุนปฺปุนํ. |
| |
สหาย เป็นมิตรของคนมีความต้องการเกิดขึ้นเนือง ๆ. |
| |
สํ. ส. ๑๕/๕๑. |
| ๓๗๗. |
สพฺพตฺถ ปูชิโต โหติ โย มิตฺตานํ น ทุพฺภติ. |
| |
ผู้ไม่ประทุษร้ายมิตร ย่อมมีผู้บูชาในที่ทั้งปวง. |
| |
ขุ. ชา. นวก. ๒๗/๕๔. |
| ๓๗๘. |
สพฺเพ อมิตฺเต ตรติ โย มิตฺตานํ น ทุพฺภติ. |
| |
ผู้ไม่ประทุษร้ายมิตร ย่อมผ่านพ้นศัตรูทั้งปวง. |
| |
ขุ. ชา. นวก. ๒๗/๑๕๕. |
| ๓๗๙. |
มิตฺตทุพฺโภ หิ ปาปโก. |
| |
ผู้ประทุษร้ายมิตร เป็นคนเลวแท้. |
| |
ขุ. ชา. ทสก. ๒๗/๒๙๗. |
| ๓๘๐. |
ปาปมิตฺโต ปาปสโข ปาปอาจารโคจโร. |
| |
มีมิตรเลวมีเพื่อนเลว ย่อมมีมรรยาทและที่เที่ยวเลว. |
| |
ที. ปาฏิ. ๑๑/๑๙๘. |
| ๓๘๑. |
ภริยา ปรมา สขา. |
| |
ภริยาเป็นเพื่อนสนิท. |
| |
สํ. ส. ๑๕/๕๑. |
| ๓๘๒. |
นตฺถิ พาเล สหายตา. |
| |
ความเป็นสหาย ไม่มีในคนพาล. |
| |
วิ. มหา. ๕/๓๓๖. ม. อุ. ๑๔/๒๙๗. ขุ. ธ. ๒๕/๒๓,๕๙. |
| ๓๘๓. |
อตฺถมฺหิ ชาตมฺหิ สุขา สหายา. |
| |
เมื่อความต้องการเกิดขึ้น สหายเป็นผู้นำสุขมาให้. |
| |
ขุ. ธ. ๒๕/๕๙. |
| ๓๘๔. |
สเจ ลเภถ นิปกํ สหายํ จเรยฺย เตนตฺตมโน สติมา. |
| |
ถ้าได้สหายผู้รอบคอบ พึงพอใจมีสติเที่ยวไปกับเขา. |
| |
วิ. มหา. ๕/๓๓๖. ม. อุป. ๑๔/๒๙๗. |
| ๓๘๕. |
โน เจ ลเภถ นิปกํ สหายํ เอโก จเร น จ ปาปานิ กริยา. |
| |
ถ้าไม่ได้สหายผู้รอบคอบ พึงเที่ยวไปคนเดียวและไม่พึงทำความชั่ว. |
| |
วิ. มหา. ๕/๓๓๖. ม. อุป. ๑๔/๒๙๗. |
| |
|