๒๐๒. วิวาทํ  ภยโต  ทิสฺวา อวิวาทญฺจ  เขมโต
  สมคฺคา  สขิลา  โหถ เอสา  พุทฺธานุสาสนี.
  ท่านทั้งหลายจงเห็นความวิวาทโดยความเป็นภัย  และความไม่
วิวาทโดยความปลอดภัยแล้ว  เป็นผู้พร้อมเพรียง  มีความประนี
ประนอมกันเถิด.  นี้เป็นพระพุทธานุศาสนี.
  ( พุทฺธ ) ขุ.  จริยา.  ๓๓/๕๙๕.
     
๒๐๓.  สามคฺยเมว  สิกฺเขถ พุทฺเธเหตํ  ปสํสิตํ
  สามคฺยรโต  ธมฺมฏฺโ โยคกฺเขมา  น  ธํสติ.
  พึงศึกษาความสามัคคี,  ความสามัคคีนั้น  ท่านผู้รู้ทั้งหลาย
สรรเสริญแล้ว,  ผู้ยินดีในสามัคคี  ตั้งอยู่ในธรรม  ย่อมไม่คลาด
จากธรรมอันเกษมจากโยคะ.
  ( พุทฺธ )  ขุ.  ชา.  เตรส.  ๒๗/๓๔๖.
     
๒๐๔. สุขา  สงฺฆสฺส  สามคฺคี สมคฺคานญฺจนุคฺคโห
  สมคฺครโต  ธมฺมฏฺโ โยคกฺเขมา  น  ธํสติ.
  ความพร้อมเพรียงของหมู่เป็นสุข  และการสนับสนุนคนผู้พร้อม
เพรียงกันก็เป็นสุข,  ผู้ยินดีในคนผู้พร้อมเพรียงกัน  ตั้งอยู่ในธรรม
ย่อมไม่คลาดจากธรรมอันเกษมจากโยคะ.
  ( พุทฺธ ) ขุ.  อิติ.  ๒๕/๒๓๘.
     
     
สามัคคีวรรค คือ หมวดสามัคคี
พุทธศาสนสุภาษิต