นักธรรมชั้นเอก

๔.	อปฺปมตฺตา สตีมนฺโต	สุสีลา โหถ ภิกฺขโว
	สุสมาหิตสงฺกปฺปา	สจิตฺตมนุรกฺขถ.
	ภิกษุทั้งหลาย ! พวกเธอจงเป็นผู้ไม่ประมาท มีสติ มีศีลดีงาม ตั้งความดำริไว้ให้ดี คอยรักษาจิตของตน.
	( พุทฺธ )	ที. มหา ๑๐/๑๔๒.

๕.	อปฺปมาทรตา โหถ	สจิตฺตมนุกฺขถ
	ทุคฺคา อุทฺธรถตฺตานํ	ปงฺเก สนฺโนว กุฺชโร.
	ท่านทั้งหลาย จงยินดีในความไม่ประมาท คอยรักษาจิต ของตน, จงถอนตนขึ้นจากหล่ม เหมือนช้างที่ตกหล่มถอนตนขึ้น ฉะนั้น.
	( พุทฺธ )	ขุ. ธ. ๒๕/๕๘.

๖.	อปฺปมาทรโต ภิกฺขุ	ปมาเท ภยทสฺสิ วา
	สฺโชนํ อณุํ ถูลํ	ฑหํ อคฺคีว คจฺฉติ.
	ภิกษุยินดีในความไม่ประมาท หรือเห็นภัยในความประมาท ย่อมเผาสังโยชน์น้อยใหญ่ไป เหมือนไฟไหม้เชื้อน้อยใหญ่ไปฉะนั้น.
	( พุทฺธ )	ขุ. ธ. ๒๕/๑๙.

๗.	อปฺปมาทรโต ภิกฺขุ	ปมาเท ภยทสฺสิ วา
	อภพฺโพ ปริหานาย	นิพฺพานสฺเสว สนฺติเก.
	ภิกษุยินดีในความไม่ประมาท หรือเห็นภัยในความประมาท เป็นผู้ไม่ควรเพือจะเสื่อม ( ชื่อว่า ) อยู่ใกล้พระนิพพานทีเดียว.
	( พุทฺธ )	ขุ. ธ. ๒๕/๑๙.

๘.	เอวํวิหารี สโต อปฺปมตฺโต ภิกฺขุ จรํ หิตฺวา มมายิตานิ ชาติชรํ โสกปริทฺทวฺจ อิเธว วิทฺวา ปชเหยฺย ทุกฺขํ.
	ภิกษุผู้มีธรรมเป็นเครื่องอยู่อย่างนี้ มีสติ ไม่ประมาท ละความ ถือมั่นว่าของเราได้แล้วเที่ยวไป เป็นผู้รู้ พึงละชาติ ชรา โสกะ ปริเทวะ และทุกข์ ในโลกนี้ได้.
	( พุทฺธ )	ขุ. สุ. ๒๕/๕๓๕. ขุ. จู. ๓๐/๙๒.

๙.	อุฏฺาเนนปฺปมาเทน	สฺเมน ทเมน จ
	ทีปํ กยิราถ เมธาวี	ยํ โอโฆ นาภิกีรติ.
	คนมีปัญญา พึงสร้างเกาะ ที่น้ำหลากมาท่วมไม่ได้ ด้วยความ หมั่น ความไม่ประมาท ความสำรวม และความข่มใจ.
	( พุทฺธ )	ขุ. ธ. ๒๕/๑๘.