๔๗๗.	วิสฺสาสา  ภยมนฺเวติ.
	เพราะความไว้ใจ  ภัยจึงตามมา.
	ขุ. ชา. เอก. ๒๗/๓๐.
๔๗๘.	อติจิรํ  นิวาเสน    ปิโย  ภวติ  อปฺปิโย.
	เพราะอยู่ด้วยกันนานเกินไป  คนที่รักก็มักหน่าย.
	ขุ. ชา. เตรส. ๒๗/๓๔๗.
๔๗๙.	ยํ  เว  เสวติ  ตาทิโส.
	คบคนใด  ก็เป็นเช่นคนนั้นแล.
	ว.  ว.
๔๘๐.	เอกรตฺตํ  ทฺวิรตฺตํ  วา    ทุกฺขํ  วสติ  เวรีสุ.
	อยู่ในพวกไพรีคืนเดียวหรือสองคืน  ก็เป็นทุกข์.
	ขุ. ชา. เอก. ๒๗/๓๔.
๔๘๑.	ทุกฺโข  พาเลหิ  สํวาโส    อมิตฺเตเนว  สพฺพทา.
	อยู่ร่วมกับพวกพาล  นำทุกข์มาให้เสมอไป  เหมือนอยู่ร่วมกับศัตรู.
	ขุ. ธ. ๒๕/๔๒.
๔๘๒.	ธีโร  จ  สุขสํวาโส    าตีนํว  สมาคโม.
	อยู่ร่วมกับปราชญ์ นำสุขมาให้เหมือนสมาคมกับญาติ.
	ขุ. ธ. ๒๕/๔๒.
๔๘๓.	สุโข  หเว  สปฺปุริเสน  สงฺคโม.
	สมาคมกับสัตบุรุษ  นำสุขมาให้.
	ขุ. ชา. ทุก. ๒๗/๕๕.
๔๘๔.	นิหียติ  ปุริโส  นิหีนเสวี.
	ผู้คบคนเลว  ย่อมเลวลง.
	องฺ. ติก. ๒๐/๑๕๘.
๔๘๕.	ทุกฺโข  พาเลหิ  สงฺคโม.
	สมาคมกับคนพาล  นำทุกข์มาให้.
	ขุ. ชา. นวก. ๒๗/๒๖๕.
๔๘๖.	น  สงฺคโม  ปาปชเนน  เสยฺโย.
	สมาคมกับคนชั่ว  ไม่ดีเลย.
	ขุ. ชา. ทุก. ๒๗/๖๑.
๔๘๗.	ภทฺโท  สปฺปุริเสหิ  สงฺคโม.
	การสมาคมกับคนดี  เป็นความเจริญ.
	ขุ. เถร. ๒๖/๔๐๕.
๔๘๘.	น  ปาปชนสํเสวี  อจฺจนฺตสุขเมธติ.
	ผู้ไม่คบหาคนชั่ว  ย่อมได้รับสุขส่วนเดียว.
	ขุ. ชา. เอก. ๒๗/๔๖.
๔๘๙.	พาลสงฺคตจารี  หิ    ทีฆมทฺธาน  โสจติ.
	ผู้เที่ยวสมาคมกับคนพาล  ย่อมเศร้าโศกสิ้นกาลนาน.
	ขุ. ธ. ๒๕/๔๒.
๔๙๐.	ยตฺถ  เวรี  นิวีสติ    น  วเส  ตตฺถ  ปณฺฑิโต.
	ไพรีอยู่ในที่ใด  บัณฑิตไม่ควรอยู่ในที่นั้น.
	ขุ. ชา. เอก. ๒๗/๓๔.
๔๙๑.	สงฺเกเถว  อมิตฺตสฺมึ    มิตฺตสฺมิมฺปิ  น  วิสฺสเส.
	ควรระแวงในศัตรู  แม้ในมิตรก็ไม่ควรไว้ใจ.
	ขุ. ชา. ทุก. ๒๗/๕๗.
๔๙๒.	น  วิสฺสเส  อวิสฺสฏฺ  วิสฺสฏฺเปิ  น  วิสฺสเส.
	ไม่ควรไว้ใจในคนไม่คุ้นเคย  แม้ในคนคุ้นเคยก็ไม่ควรไว้ใจ.
	ขุ. ชา. เอก. ๒๗/๓๐.
๔๙๓.	อนตฺถา  เยว  วฑฺฒนฺติ    พาลํ  ปจฺจูปเสวโต.
	เมื่อคบหาคนพาล  ย่อมมีแต่ความฉิบหาย.
	นัย- ขุ. ชา. นวก. ๒๗/๒๖๕.
๔๙๔.	นาสฺมเส  กตปาปมฺหิ.
	ไม่ควรไว้ใจคนทำบาป.
	ขุ. ชา. ทสก. ๒๗/๒๙๐.
๔๙๕.	นาสฺมเส  อลิกวาทิเน.
	ไม่ควรไว้ใจคนพูดพล่อย ๆ.
	ขุ. ชา. ทสก. ๒๗/๒๙๐.
๔๙๖.	นาสฺมเส  อตฺตตฺถปญฺมฺหิ.
	ไม่ควรไว้ใจคนเห็นแก่ประโยชน์ส่วนตัว.
	ขุ. ชา. ทสก. ๒๗/๒๙๐.
๔๙๗.	อติสนฺเตปิ  นาสฺมเส.
	ไม่ควรไว้ใจคนที่แสร้งทำสงบเสงี่ยม.
	ขุ. ชา. ทสก. ๒๗/๒๙๐.
๔๙๘.	อเปตจิตฺเตน  น  สมฺภเชยฺย.
	ไม่ควรคบกับคนสิ้นคิด.
	ขุ. ชา. ทุก. ๒๗/๘๔.
๔๙๙.	น  สนฺถวํ  กาปุริเสน  กยิรา.
	ไม่ควรทำความสนิทสนมกับคนชั่ว.
	ขุ. ชา. ทุก. ๒๗/๕๕.
๕๐๐.	มาสฺสุ  พาเลน  สงฺคจฺฉิ    อมิตฺเตเนว  สพฺพทา.
	อย่าสมาคมกับคนพาลซึ่งเป็นดังศัตรูทุกเมื่อ.
	ขุ. ชา. นวก. ๒๗/๒๖๕.