๑๕๔.	นตฺถิ  ขนฺธสมา  ทุกฺขา.
	ทุกข์เสมอด้วยขันธ์  ไม่มี.
	ขุ. ธ. ๒๕/๔๒.
๑๕๕.	สงฺขารา  ปรมา  ทุกฺขา.
	สังขาร  เป็นทุกข์อย่างยิ่ง.
	ขุ. ธ. ๒๕/๔๒.
๑๕๖.	ทุราวาสา  ฆรา  ทุกฺขา.
	เหย้าเรือนที่ปกครองไม่ดี  นำทุกข์มาให้.
	ขุ. ธ. ๒๕/๕๕.
๑๕๗.	ทฬิทฺทิยํ  ทุกฺขํ  โลเก.
	ความจนเป็นทุกข์ในโลก.
	องฺ. ฉกฺก. ๒๒/๓๙๔.
๑๕๘.	อิณาทานํ  ทุกฺขํ  โลเก.
	การกู้หนี้  เป็นทุกข์ในโลก.
	นัย-องฺ. ฉกฺก. ๒๒/๓๙๔.
๑๕๙.	ทุกฺขํ  อนาโถ  วิหรติ.
	คนไม่มีที่พึ่ง  อยู่เป็นทุกข์.
	นัย-องฺ. ทสก. ๒๔/๒๗, ๓๑.
๑๖๐.	ทุกฺขํ  เสติ  ปราชิโต.
	ผู้แพ้  ย่อมอยู่เป็นทุกข์.
	สํ. ส. ๑๕/๑๒๒.  ขุ. ธ. ๒๕/๔๒.
๑๖๑.	อกิญฺจนํ  นานุปตนฺติ  ทุกฺขา.
	ทุกข์  ย่อมไม่ตกถึงผู้หมดกังวล.
	ขุ. ธ. ๒๕/๔๔.