๒๖๘.	ปมาโท  มจฺจุโน  ปทํ.
	ความประมาท  เป็นทางแห่งความตาย.
	ขุ. ธ. ๒๕/๑๘.  ขุ. ชา. ตึส. ๒๗/๕๒๔.
๒๖๙.	ปมาโท  รกฺขโต  มลํ.
	ความประมาท  เป็นมลทินของผู้รักษา.
	องฺ. อฏฺก. ๒๓/๑๙๘.  ขุ. ธ. ๒๕/๔๗.
๒๗๐.	ปมาโท  ครหิโต  สทา.
	ความประมาท  บัณฑิตติเตียนทุกเมื่อ.
	ขุ. ธ. ๒๕/๑๙.
๒๗๑.	ปมาทมนุยุญฺชนฺติ    พาลา  ทุมฺเมธิโน  ชนา.
	คนพาลมีปัญญาทราม  ย่อมประกอบแต่ความประมาท.
	ม. ม. ๑๓/๔๘๘.  สํ. ส. ๑๕/๓๖.  ขุ. ธ. ๒๕/๑๘.
๒๗๒.	เต  ทีฆรตฺตํ  โสจนฺติ    เย  ปมชฺชนฺติ  มาณวา.
	คนประมาท  ย่อมเศร้าโศกสิ้นกาลนาน.
	นัย-ม. อุป. ๑๔/๓๔๖.
๒๗๓.	เย  ปมตฺตา  ยถา  มตา.
	ผู้ประมาทแล้ว  เหมือนคนตายแล้ว.
	ขุ. ธ. ๒๕/๑๘.  ขุ. ชา. ตึส. ๒๗/๕๒๔.
๒๗๔.	มา  ปมาทมนุยุญฺเชถ.
	อย่ามัวประกอบความประมาท.
	ม. ม. ๑๓/๔๘๘.  สํ. ส. ๑๕/๓๖.  ขุ. ธ. ๒๕/๑๘.
๒๗๕.	ปมาเทน  น  สํวเส.
	ไม่ควรสมคบด้วยความประมาท.
	ขุ. ธ. ๒๕/๓๗.  ขุ. สุ. ๒๕/๕๑๘.  ขุ. มหา. ๒๙/๕๑๕.