ยาจนวรรค คือ หมวดขอ

๓๘๖. น  เว  ยาจนฺติ  สปฺปญฺา.
  ผู้มีปัญญาย่อมไม่ขอเลย.
  ขุ. ชา. สตฺตก. ๒๗/๒๒๐.
   
๓๘๗. ยาจโก  อปฺปิโย  โหติ.
  ผู้ขอย่อมไม่เป็นที่รัก (ของผู้ถูกขอ).
  วิ. มหาวิภงฺค. ๑/๓๓๗๗.  ขุ. ชา. สตฺตก. ๒๗/๒๒๐.
   
๓๘๘. ยาจํ  อททมปฺปิโย.
  ผู้ถูกขอเมื่อไม่ให้สิ่งที่เขาขอ ย่อมไม่เป็นที่รัก (ของผู้ขอ).
  วิ. มหาวิภงฺค. ๑/๓๓๗.  ขุ. ชา. สตฺตก. ๒๙/๒๒๐.
   
๓๘๙. เทสฺโส  จ  โหติ  อติยาจนาย.
  คนย่อมเป็นที่เกลียดชังเพราะขอจัด.
  วิ. มหาวิภงฺค. ๑/๓๓๔.  ขุ. ชา. ติก. ๒๗/๑๐๐.
   
๓๙๐. น  ตํ  ยาเจ  ยสฺส  ปิยํ  ชิคึเส.
  ไม่ควรขอสิ่งที่รู้ว่าเป็นที่รักของเขา.
  วิ. มหาวิภงฺค. ๑/๓๓๔.  ขุ. ชา. ติก. ๒๗/๑๐๐.



พุทธศาสนสุภาษิต