|
๒๒. อญฺตรภิกฺขุวตฺถุ. (๒๘๕) |
|
|
|
|
อญฺตรํ ภิกฺขุ อารพฺภ กเถสิ. |
|
|
|
|
วายมนฺโต อรหตฺตํ ปตฺวา "ปฏิลทฺธคุณํ สตฺถุ อาโรเจสฺสามีติ
ตโต นิกฺขมิ. อถ นํ เอกสฺมึ คาเม เอกา อิตฺถี สามิเกน
สทฺธึ กลหํ กตฺวา, ตสฺมึ พหิ นิกฺขมนฺเต, "กุลฆรํ คมิสฺสามีติ
มคฺคํ ปฏิปนฺนา อนฺตรามคฺเค ทิสฺวา "อิมํ เถรํ นิสฺสาย
คมิสฺสามีติ ปิฏฺิโต ปิฏฺิโต อนุพนฺธิ. เถโร ปน ตํ น ปสฺสติ.
อถสฺสา สามิโก เคหํ อาคโต ตํ อทิสฺวา "กุลคามํ คตา
ภวิสฺสตีติ อนุพนฺธนฺโต ตํ ทิสฺวา "น สกฺกา อิมาย เอกิกาย
อิมํ อฏวึ ปฏิปชฺชิตุ, กึ นุ โข นิสฺสาย คจฺฉตีติ โอโลเกนฺโต
เถรํ ทิสฺวา "อยํ อิมํ คณฺหิตฺวา นิกฺขนฺโต ภวิสฺสตีติ จินฺเตตฺวา
เถรํ สนฺตชฺเชสิ. อถ นํ สา อิตฺถี "เนว มํ เอส ภทนฺโต
ปสฺสติ น อาลปติ, มา นํ กิญฺจิ อวจาติ อาห. โส "กึ ปน
ตฺวํ อตฺตานํ คเหตฺวา คจฺฉนฺตํ มม น ๑ อาจิกฺขิสฺสสิ, ตุยฺหเมว
อนุจฺฉวิกํ อิมสฺส กริสฺสามีติ อุปฺปนฺนโกโธ อิตฺถิยา อาฆาเตน
เถรํ โปเถตฺวา ตํ อาทาย นิวตฺติ. เถรสฺส สกลสรีรํ สญฺชาตคณฺฑํ
อโหสิ. อถสฺส วิหารํ อาคตกาเล ภิกฺขู สรีรํ สมฺพาหนฺตา
คณฺเฑ ทิสฺวา "กึ อิทนฺติ ปุจฺฉึสุ. โส เตสํ ตมตฺถํ อาโรเจสิ.
อถ นํ ภิกฺขู "อาวุโส ตสฺมึ ปุริเส เอวํ ปหรนฺเต, กึ ตฺวํ
อวจ, กึ วา เต โกโธ อุปฺปนฺโนติ. "น เม อาวุโส โกโธ
อุปฺปชฺชตีติ. เต สตฺถุ สนฺติกํ คนฺตฺวา ตมตฺถํ อาโรเจตฺวา
"ภนฺเต เอโส ภิกฺขุ `โกโธ เต อุปฺปชฺชตีติ วุจฺจมาโน `น เม
อาวุโส โกโธ อุปฺปชฺชตีติ วเทติ, อภูตํ วตฺวา อญฺํ พฺยากโรตีติ.
สตฺถา เตสํ กถํ สุตฺวา "ภิกฺขเว ขีณาสวา นาม นิหิตทณฺฑา,
เต ปหรนฺเตสุปิ โกธํ น กโรนฺติเยวาติ วตฺวา อิมํ คาถมาห |
|
"นิธาย ทณฺฑํ ภูเตสุ ตเสสุ ถาวเรสุ จ
โย น หนฺติ น ฆาเตติ, ตมหํ พฺรูมิ พฺราหฺมณนฺติ. |
|
|
|
|
|
|
|
นิกฺขิตฺตทณฺโฑ เนว กญฺจิ สยํ หนติ น อญฺํ ฆาเตติ, ตมหํ
พฺราหฺมณํ วทามีติ อตฺโถ. |
|
|
|
|
อญฺตรภิกฺขุวตฺถุ. |
|
|