ชั้นประโยค ป.ธ.๓

	๔. ธมฺมารามตฺเถรวตฺถุ. (๒๕๕)

	"ธมฺมาราโม ธมฺมรโตติ อิมํ ธมฺมเทสนํ สตฺถา เชตวเน
วิหรนฺโต ธมฺมารามตฺเถรํ อารพฺภ กเถสิ.

	สตฺถารา กิร "อิโต เม จาตุมฺมาสจฺจเยน ปรินิพฺพานํ
ภวิสฺสตี ติ อาโรจิเต, อเนกสหสฺสภิกฺขู สตฺถารํ ปริวาเรตฺวา วิจรึสุ. ตตฺถ ปุถุชฺชนา อสฺสูนิ สนฺธาเรตุ นาสกฺขึสุ, ขีณาสวานํ ธมฺมสํเวโค อุปฺปชฺชิ. สพฺเพปิ "กึ นุ โข กริสฺสาม าติ วคฺคพนฺธเนน วิจรนฺติ.
	เอโก ปน ธมฺมาราโม นาม ภิกฺขุ ภิกฺขูนํ สนฺติกํ น
อุปสงฺกมติ, ภิกฺขูหิ "กึ อาวุโส ติ วุจฺจมาโน ปฏิวจนํปิ อทตฺวา "สตฺถา กิร จาตุมฺมาสจฺจเยน ปรินิพฺพายิสฺสติ, อหญฺ จ มฺหิ อวีตราโค, สตฺถริ ธรมาเนเยว, วายมิตฺวา อรหตฺตํ ปาปุณิสฺสามี ติ เอกโกว วิหรนฺโต สตฺถารา เทสิตํ ธมฺมํ อาวชฺชติ จินฺเตติ อนุสฺสรติ. ภิกฺขู ตถาคตสฺส อาโรเจสุ "ภนฺเต ธมฺมารามสฺส ตุมฺเหสุ สิเนหมตฺตํปิ นตฺถิ, `สตฺถา กิร ปรินิพฺพายิสฺสติ, กึ นุ โข กริสฺสาม าติ อมฺเหหิ สทฺธึ สมฺมนฺตนมตฺตํปิ น กโรตี ติ. สตฺถา ตํ ปกฺโกสาเปตฺวา "สจฺจํ กิร ตฺวํ เอวํ กโรสี ติ ปุจฺฉิ. "สจฺจํ ภนฺเต ติ. "กึการณา ติ. "ตุมฺเห กิร จาตุมฺมาสจฺจเยน ปรินิพฺพายิสฺสถ, อหญฺ จ มฺหิ อวีตราโค, ตุมฺเหสุ ธรนฺเตสุเยว, วายมิตฺวา ๑ อรหตฺตํ ปาปุณิสฺสามี ติ ตุมฺเหหิ เทสิตํ ธมฺมํ อาวชฺชามิ จินฺเตมิ อนุสฺสรามีติ. สตฺถา "สาธุ สาธู ติ ตสฺส สาธุการํ ทตฺวา "ภิกฺขเว อญฺเนปิ มยิ สิเนหวนฺเตน ภิกฺขุนา ธมฺมารามสทิเสเนว ภวิตพฺพํ, น หิ มยฺหํ มาลาคนฺธาทีหิ ปูชํ กโรนฺตา ปูชํ กโรนฺติ นาม, ธมฺมานุธมฺมํ ปฏิปชฺชนฺตาเยว มํ ปูเชนฺติ นาม าติ วตฺวา อิมํ คาถม าห
	"ธมฺมาราโม ธมฺมรโต ธมฺมํ อนุวิจินฺตยํ ธมฺมํ อนุสฺสรํ ภิกฺขุ สทฺธมฺมา น ปริหายตี ติ.
	ตตฺถ "นิวาสนตฺเถน สมถวิปสฺสนาธมฺโม อาราโม อสฺส าติ
ธมฺมาราโม, ตสฺมึเยว ธมฺเม รโต ติ ธมฺมรโต, ตสฺเสว ธมฺมสฺส ปุนปฺปุนํ จินฺตนตาย ธมฺมํ อนุวิจินฺตยํ, ตํ ธมฺมํ อาวชฺชนฺโต ติ อตฺโถ.
	อนุสฺสรนฺติ: ตเมว ธมฺมํ อนุสฺสรนฺโต.
	สทฺธมฺมาติ: เอวรูโป ภิกฺขุ สตฺตตฺตึสเภทา โพธิปกฺขิยธมฺมา
นวโลกุตฺตรธมฺมา จ น ปริหายตี ติ อตฺโถ.

	เทสนาวสาเน โส ภิกฺขุ อรหตฺเต ปติฏฺหิ, สมฺปตฺตานํปิ
สาตฺถิกา เทสนา อโหสี ติ.
	ธมฺมารามตฺเถรวตฺถุ.
************
๑. สี. ม. ยุ. "วายมิตฺวาติ นตฺถิ.