๑๕๖. อจฺจยนฺติ  อโหรตฺตา ชีวิตํ  อุปรุชฺฌติ
  อายุ  ขีวติ  มจฺจานํ     กุนฺนทีนํว   โอทกํ.
  วันคืนย่อมล่วงไป  ชีวิตย่อมหมดเข้าไป  อายุของสัตว์ย่อม
สิ้นไป  เหมือนน้ำแห่งแม่น้ำน้อย ๆ ฉะนั้น.
  (พุทฺธ) สํ.  ส.  ๑๕/๑๕๙.
ขุ.  มหา.  ๒๙/๑๔๔.
     
๑๕๗. อปฺปมายุ  มนุสฺสานํ  หิเฬยฺย  นํ  สุโปริโส    
  จเรยฺยาทิตฺตสีโสว   นตฺถิ  มจฺจุสฺส  นาคโม.
  อายุของมนุษย์มีน้อย  คนดีพึงดูถูกอายุนั้นเสีย  พึงประพฤติดุจ
คนที่ศีรษะถูกไฟไหม้  มฤตยูจะไม่มาถึงย่อมไม่มี.
  (พุทธ)  สํ.  ส.   ๑๕/๑๕๘.
ขุ.  มหา.  ๑๙/๑๔๓.
     
๑๕๘. ทหรา  จ  มหนฺตา  จ เย  พาลา  เย  จ  ปณฺฑิตา
  สพฺเพ  มจฺจุวสํ  ยนฺติ  สพฺเพ  มจฺจุปรายนา.
  ทั้งเด็ก  ทั้งผู้ใหญ่   ทั้งเขลา  ทั้งฉลาด  ล้วนไปสู่อำนาจแห่ง
ความตาย   ล้วนมีความตายเป็นเบื้องหน้า.
  (พุทฺธ) นัย-  ที.  มหา.  ๑๐/๑๔๑.
ขุ.  สุ.  ๒๕/๔๔๘.
     
๑๕๙.
น  อนฺตลิกฺเข  น  สมุทฺทมชฺเฌ
น  ปพฺพตานํ  วิวรํ  ปวีสํ
น  วิชฺชตี  โส  ชคติปฺปเทโส
ยตฺรฏฺิตํ  นปฺปสเหยฺย  มจฺจุ.
  จะอยู่ในอากาศ  อยู่กลางสมุทร   เข้าไปสู่หลืบเขา  ก็ไม่พ้นจาก
มฤตยูได้  ประเทศคือดินแดนที่มฤตยูจะไม่รุกรานผู้อยู่  ไม่มี.
  (พุทฺธ) ขุ.  ธ.  ๒๕/๓๒.
     
๑๖๐. ปุปฺผานิ  เหว  ปจินนฺตํ   พฺยาสตฺตมนสํ  นรํ    
  อติตฺตํ  เยว  กาเมสุ  อนฺตโก  กุรุเต  วสํ.
  ความตายย่อมทำคนเก็บดอกไม้  (กามคุณ)  มีใจข้องในอารมณ์
ต่าง ๆ  ไม่อิ่มในกาม  ไว้ในอำนาจ.
  (พุทฺธ)  ขุ.  ธ.  ๒๕/๒๑.
     
๑๖๑.  ยถา  ทณฺเฑน  โคปาโล   คาโว  ปาเชติ  โคจรํ
  เอวํ  ชรา  จ  มจฺจุ  จ อายุ  ปาเชนฺติ  ปาณินํ.
  ผู้เลี้ยงโค  ย่อมต้องฝูงโคไปสู่ที่หากินด้วยพลองฉันใด, ความแก่
และความตาย  ย่อมต้อนอายุของสัตว์มีชีวิตไปฉันนั้น.
  (พุทฺธ) ขุ.  ธ.  ๒๕/๓๓.
     
๑๖๒. ยถาปิ  กุมฺภการสฺส  กตา  มตฺติกภาชนา
  สพฺเพ  เภทปริยนฺตา  เอวํ  มจฺจาน  ชีวิตํ.
  ภาชนะดินที่ช่างหม้อทำแล้ว  ล้วนมีความแตกเป็นที่สุด  ฉันใด,
ชีวิตของสัตว์ทั้งหลาย  ก็ฉันนั้น.
  (พุทฺธ) นัย-ที.  มหา.  ๑๐/๑๔๑.
ขุ.  สุ.  ๒๕/๔๔๘.
     
๑๖๓. ยถา  วาริวโห  ปูโร  วเห  รุกฺเข  ปกูลเช  
  เอวํ  ชราย  มรเณน  วุยฺหนฺเต  สพฺพปาณิโน.
  ห้วงน้ำที่เต็มฝั่ง  พึงพัดต้นไม้ซึ่งเกิดที่ตลิ่งไปฉันใด,  สัตว์มี
ชีวิตทั้งปวง  ย่อมถูกความแก่และความตายพัดไปฉันนั้น.
  (เตมิยโพธิสตฺต) ขุ.  ชา.  มหา.  ๒๘/๑๖๔.
     


มัจจุวรรค คือ หมวดความตาย
พุทธศาสนสุภาษิต