๘๗.
พหุมฺปิ  เจ  สํหิต  ภาสมาโน
น  ตกฺกโร  โหติ  นโร  ปมตฺโต
โคโปว  คาโว  คณยํ  ปเรสํ
น   ภาควา  สามญฺสฺส  โหติ.
  หากกล่าวพุทธพจน์ได้มาก   แต่เป็นคนประมาท  ไม่ทำตาม
พุทธพจน์นั้น  ก็ไม่มีส่วนแห่งสามัญญผล   เหมือนคนเลี้ยงโค
คอยนับโคให้ผู้อื่นฉะนั้น.
  (พุทฺธ) ขุ.  ธ.  ๒๕/๑๗.
     
๘๘. ยญฺหิ  กิจฺจํ  ตทปวิทฺธํ      อกิจฺจํ  ปน  กยีรติ
  อุนฺนฬานํ  ปมตฺตานํ    เตสํ  วฑฺฒนฺติ  อาสวา. 
  คนทอดทิ้งกิจที่ควรทำ  ไปทำกิจที่ไม่ควรทำ   เมื่อเขาถือตัว
มัวประมาท   อาสวะย่อมเจริญ.
  (พุทฺธ) ขุ.  ธ.  ๒๕/๕๔.
     
๘๙. โย  จ  ปุพฺเพ  ปมชฺชิตฺวา ปจฺฉา  โส  นปฺปมชฺชติ
  โสมํ  โลกํ  ปภาเสติ  อพฺภา  มุตฺโต  ว  จนฺทิมา.
  เมื่อก่อนประมาท   ภายหลังไม่ประมาท  เขาชื่อว่ายังโลกนี้
ให้สว่าง  เหมือนพระจันทร์พ้นจากเมฆหมอกฉะนั้น.
  (องฺคุลิมาลเถร) ม.  ม.  ๑๓/๔๘๖.
     


ปมาทวรรค คือ หมวดประมาท
พุทธศาสนสุภาษิต