ชั้นประโยค ป.ธ.๓

	๓. อุตฺตรตฺเถรีวตฺถุ. (๑๒๐)

	"ปริชิณฺณมิทํ รูปนฺติ อิมํ ธมฺมเทสนํ สตฺถา เชตวเน
วิหรนฺโต อุตฺตรตฺเถรึ นาม อารพฺภ กเถสิ.

	เถรี กิร วีสวสฺสสติกา ชาติยา ปิณฺฑาย จริตฺวา
ลทฺธปิณฺฑปาตา อนฺตรวีถิยํ เอกํ ภิกฺขุ ปสฺสิตฺวา ปิณฺฑปาเตน อาปุจฺฉิตฺวา ตสฺส อปฏิกฺขิปิตฺวา คณฺหนฺตสฺส สพฺพํ ทตฺวา นิราหารา อโหสิ; เอวํ ทุติเยปิ ตติเยปิ ทิวเส ตสฺเสว ภิกฺขุโน ตสฺมึเยว าเน ภตฺตํ ทตฺวา นิราหารา อโหสิ; จตุตฺเถ ทิวเส ปน ปิณฺฑาย จรนฺตี เอกสฺมึ สมฺพาธฏฺาเน สตฺถารํ ทิสฺวา ปฏิกฺกมนฺตี โอลมฺพนฺตํ อตฺตโน จีวรกณฺณํ อกฺกมิตฺวา สณฺาตุ อสกฺโกนฺตี ปริวตฺติตฺวา ปติ. สตฺถา ตสฺสา สนฺติกํ คนฺตฺวา "ภคินิ ปริชิณฺโณ เต อตฺตภาโว น จิรสฺเสว ภิชฺชิสฺสตี ติ วตฺวา อิมํ คาถม าห

	"ปริชิณฺณมิ ทํ รูปํ โรคนิทฺธํ ปภงฺคุณํ, ภิชฺชติ ปูติ สนฺเทโห, มรณนฺตํ หิ ชีวิตนฺ ติ.

	ตสฺส ตฺโถ "ภคินิ อิทํ ตว สรีรสงฺขาตํ รูปํ มหลฺลกภาเวน
ปริชิณฺณํ, ตญฺ จ โข สพฺพโรคานํ นิวาสนฏฺานตฺเถน โรคนิทฺธํ; ยถา โข ปน ตรุโณปิ สิคาโล "ชรสิคาโล ติ วุจฺจติ, ตรุณาปิ คโฬจีลตา "ปูติลตา ติ วุจฺจติ; เอวํ ตทหุชาตํ สุวณฺณวณฺณมฺปิ สมานํ นิจฺจํ ปคฺฆรณตฺเถน ปูติกายํ ปภงฺคุณํ. โส เอโส ปูติโก สมาโน ตว เทโห `ภิชฺชติ น จิรสฺเสว ภิชฺชิสฺสตี ติ เวทิตพฺโพ. กึการณา? มรณนฺตํ หิ ชีวิตํ: ยสฺมา สพฺพสตฺตานํ ชีวิตํ มรณปริโยสานเมว าติ วุตฺตํ โหติ.

	เทสนาวสาเน เถรี โสตาปตฺติผลํ ปตฺตา. มหาชนสฺสาปิ
สาตฺถิกา เทสนา อโหสี ติ.
อุตฺตรตฺเถรีวตฺถุ.
************