๓. อุตฺตรตฺเถรีวตฺถุ. (๑๒๐)
	"ปริชิณฺณมิทํ    รูปนฺติ    อิมํ   ธมฺมเทสนํ   สตฺถา   เชตวเน
วิหรนฺโต อุตฺตรตฺเถรึ นาม อารพฺภ กเถสิ.
	เถรี     กิร    วีสวสฺสสติกา    ชาติยา    ปิณฺฑาย    จริตฺวา
ลทฺธปิณฺฑปาตา  อนฺตรวีถิยํ   เอกํ   ภิกฺขุ   ปสฺสิตฺวา   ปิณฺฑปาเตน อาปุจฺฉิตฺวา    ตสฺส    อปฏิกฺขิปิตฺวา    คณฺหนฺตสฺส    สพฺพํ   ทตฺวา นิราหารา   อโหสิ;  เอวํ  ทุติเยปิ  ตติเยปิ  ทิวเส  ตสฺเสว  ภิกฺขุโน ตสฺมึเยว  าเน  ภตฺตํ  ทตฺวา  นิราหารา  อโหสิ;  จตุตฺเถ ทิวเส ปน ปิณฺฑาย จรนฺตี  เอกสฺมึ  สมฺพาธฏฺาเน  สตฺถารํ  ทิสฺวา  ปฏิกฺกมนฺตี โอลมฺพนฺตํ   อตฺตโน   จีวรกณฺณํ   อกฺกมิตฺวา  สณฺาตุ   อสกฺโกนฺตี ปริวตฺติตฺวา   ปติ.  สตฺถา  ตสฺสา  สนฺติกํ  คนฺตฺวา  "ภคินิ  ปริชิณฺโณ เต อตฺตภาโว น จิรสฺเสว ภิชฺชิสฺสตีติ วตฺวา อิมํ คาถมาห
	"ปริชิณฺณมิทํ รูปํ           โรคนิทฺธํ ปภงฺคุณํ,           ภิชฺชติ ปูติ สนฺเทโห,     มรณนฺตํ หิ ชีวิตนฺติ.
	ตสฺสตฺโถ   "ภคินิ   อิทํ   ตว   สรีรสงฺขาตํ  รูปํ  มหลฺลกภาเวน
ปริชิณฺณํ,  ตญฺจ  โข   สพฺพโรคานํ   นิวาสนฏฺานตฺเถน   โรคนิทฺธํ; ยถา   โข   ปน   ตรุโณปิ   สิคาโล  "ชรสิคาโลติ  วุจฺจติ,  ตรุณาปิ คโฬจีลตา  "ปูติลตาติ   วุจฺจติ;   เอวํ   ตทหุชาตํ   สุวณฺณวณฺณมฺปิ สมานํ   นิจฺจํ   ปคฺฆรณตฺเถน   ปูติกายํ  ปภงฺคุณํ.  โส  เอโส  ปูติโก สมาโน   ตว   เทโห  `ภิชฺชติ  น  จิรสฺเสว  ภิชฺชิสฺสตีติ  เวทิตพฺโพ. กึการณา?    มรณนฺตํ    หิ    ชีวิตํ:    ยสฺมา   สพฺพสตฺตานํ   ชีวิตํ มรณปริโยสานเมวาติ วุตฺตํ โหติ.
	เทสนาวสาเน    เถรี    โสตาปตฺติผลํ   ปตฺตา.   มหาชนสฺสาปิ
สาตฺถิกา เทสนา อโหสีติ.
อุตฺตรตฺเถรีวตฺถุ.
************