วิชากระทู้ธรรม ธ.ศ.เอก

๔๑.	โกสชฺชํ ภยโต ทิสฺวา	วิริยารมฺภญฺจ เขมโต
	อารทฺธวิริยา โหถ	เอสา พุทฺธานสาสนี.
	ท่านทั้งหลายจงเห็นความเกียจคร้านเป็นภัย และเห็นการปรารภ ความเพียรเป็นความปลอดภัย แล้วปรารภความเพียรเถิด นี้เป็น พุทธานุศาสนี.
	( พุทฺธ )	ขุ. จริยา. ๒๒/๕๙๕.

๔๒.	ตุมฺเหหิ กิจฺจํ อาตปฺปํ	อกฺขาตาโร ตถาคตา
	ปฏิปนฺนา ปโมกฺขนฺติ	ฌายิโน มารพนฺธนา.
	ท่านทั้งหลายต้องทำความเพียรเอง ตถาคตเป็นแต่ผู้บอก ผู้มีปกติเพ่งพินิจดำเนินไปแล้ว จักพ้นจากเครื่องผูกของมาร.
	( พุทฺธ )	ขุ. ธ. ๒๕/๕๑.

๔๓.	นิทฺทํ ตนฺทึ วิชิมฺหิตํ	อรตึ ภตฺตสมฺมทํ
	วิริเยน นํ ปณาเมตฺวา	อริยมคฺโค วิสุชฺฌติ.
	อริยมรรคย่อมบริสุทธิ์ เพราะขับไล่ความหลับ ความเกียจคร้าน ความบิดขี้เกียจ ความไม่ยินดี และความเมาอาหารนั้นได้ด้วย ความเพียร.
	( พุทฺธ )	สํ. ส. ๑๕/๑๐.

๔๔.	โย จ วสฺสสตํ ชีเว	กุสีโต หีนวีริโย
	เอกาหํ ชีวิตํ เสยฺโย	วิริยํ อารภโต ทฬฺหํ.
	ผู้ใดเกียจคร้าน มีความเพียรเลว พึงเป็นอยู่ตั้งร้อยปี แต่ผู้ ปรารภความเพียรมั่นคง มีชีวิตอยู่เพียงวันเดียว ประเสริฐกว่า ผู้นั้น.
	( พุทฺธ ) [ออกสอบ ๒๕๔๖]	ขุ. ธ. ๒๕/๓๐.

๔๕.	สพฺพทา สีลสมฺปนฺโน	ปญฺวา สุสมาหิโต
	อารทฺธวิริโย ปหิตตฺโต	โอฆํ ตรติ ทุตฺตรํ.
	ผู้ถึงพร้อมด้วยศีล มีปัญญา มีใจมั่นคงดีแล้ว ปรารภความ เพียร ตั้งตนไว้ในกาลทุกเมื่อ ย่อมข้ามโอฆะที่ข้ามได้ยาก.
	( พุทฺธ ) [ออกสอบ ๒๕๕๒]	สํ. ส. ๑๕/๗๔.